Ես ինձ ահավոր եմ զգում 😭😭
Ոչ մեկը չկա, որը ինձ գրկի
Thursday, September 24, 2020
Wednesday, September 23, 2020
Ոչ ոք չի սիրում մենակներին
Մեր գործի տեղի կատու-կարիճը մի հատ երաժշտական իվենթ էր քցել ֆեյսբուքում, որին գնալու ա։ Տենց ես իմացա էդ տեղի անունը, մտա տոմսերի կայքը ու մի հատ տոմս պատվիրեցի ուրիշ համերգի համար։ Ես ահավոր շատ եմ երաժշտության կարիք զգում ու շատ եմ ուզում մի համերգի գնալ։ Համերգում ամերիկական ռաբիզ ոճի խումբ էր, ինձ թվաց հավես կլինի իրանց լսելը։
Նոր տոմսերի կայքից զանգեցին ու ասեցին, որ մի հոգու համար չի լինի տոմս առնել /ակումբ ա, սեղաններ են ու մի քանի հոգով են նստում/։
Մի անգամ լսեցի ոնց էր նախորդ գրառման մեջի Փիսոն մի աղջկա բողոքում, որ համերգներ չկան էս կոռոնավիրուսի պատճառով ու ինչքան վատ ա էդ։ Ահա հիմա կան համերգներ, բայց դրանք ինձ անհասանելի են։
Ես շատ մենակ եմ, տխուր, ու ինձ անգամ թույլ չեն տալիս երաժշտություն լսել։ 😟
Վախենում եմ շոր առնեմ
Կոշիկիս երեսի վրա մի մասը մի քիչ քրքրվել ա, կոշիկս ամառային բոթաս ա պիտի աշնանային մի բան առնեմ, որովհետեւ սեպտեմբեր ամսվա վերջերն ա․ շուտով անձրեւները կսկսեն։ Բայց ահավոր վախենում եմ խանութ գնալուց։ Մտածում եմ, որ ինձ կխաբեն կհարիֆացնեն ու վրես վատ ապրանք կսաղացնեն կամ փողի մեջ կխաբեն։ Ու մնացած շորերս էլ համարյա բոլորը բարոյապես մաշվել են, բայց չեմ կարում թարմացնեմ։
Խանութներից ավելի քիչ եմ վախենում քան շուկաներից, բայց տեղեր էլ չգիտեմ տենց։ Կամ չեմ ուզում անտեղի ծախս անեմ կարող ա քձիպ եմ, ինչ իմանամ։
ես էլ չգիտեմ զուտ բողոքում եմ ու վախենում, իրավունք ունեմ։
Friday, September 11, 2020
Փիսո-Քիսոն
Մարշուտնիի մեջ մի հատ աղջիկ էր շատ մեծ տուփով։ Ես համարձակվեցի ու հարցրեցի իրան «տուփի մեջ կենդանի ա՞», ասեց «չէ կենդանին տունն ա»։ Երեւի իրա պատասխանը նշանակում էր, որ ինքը պատրաստ ա խոսակցությունը շարունակել։ Ուղղակի ես ոչ ցանկություն ու ոչ էլ էներգիա ունեի իմ սիրած երկար մուգ շագանակագույն մազերով աղջկա հետ խոսալու։
Ես շատ տխուր եմ, որովհետեւ մեր գործի տեղի կարճ սեւ մազերով Քիսոն հարցազրույցի ա մասնակցել ու եթե անցնի, ապա կգնա ուրիշ տեղ աշխատելու։ Հոգուս խորքում ուզում եմ, որ չանցնի, բայց դա շատ եսասեր բան ա իմ կողմից։ Իրականում ուզում եմ անցնի, որովհետեւ նոր տեղը իրա համար շատ ավելի լավ կլինի, իսկ կարեւորը հենց էդ ա։ Կարծում եմ կանցնի, ինքը շատ խելացի ա։ Ես էլ էս քանի օրը իմ կարացածի չափով փորձում եմ իրան ուխաժիված անեմ (ուզում էի իրան հարազատ ռուսերեն ձեւով գրեի անպայման էս միտքը), որովհետեւ Փիսոն շուտով գնալու ա։ Ինքը շատ-շատ լավն ա։ ❤️
Ես հույս ունեի, որ տուփի մեջ փիսո ա, նախկինում Քիսոյի ունեցած փիսոյի նման սպիտակ փափուկ փիսո։
Saturday, September 5, 2020
Մագիստրատուրան
Այս գրառումով դնում եմ իմ մագիստրատուրայի թեզը։ Եթե բակալավրում սովորեցի osi մոդելի նման հզոր փիլիսոփայությունը ու հիմնական բաներ համակարգիչների մասին, ապա մագիստրատուրայում ոչինչ չսովորեցի։ Այսինքն մի բառ սովորեցի flops -ը ։ճ
Ես ուղղակի կյանքի իմաս չունեի ու միակ տեղը, որը գիտեի պոլիտեխնիկն էր, ու գործերս տվեցի այնտեղ։ Դե չգիտեմ շատ անկապ բան էր։ Համարյա դասի էլ չեմ գնացել։ Ես անգամ չտիտեի, որ ընդունվել եմ․ ինձ զանգել են ու ասել են թե բա էս ուր ես սեպտեմբեր ամիսը պրծավ ինչի մի հատ չես երեւում։
Իսկ ավարտական աշխատանքս չգիտեմ էլ թե ինչի մասին եմ գրել։ Մի քանի ամիս հետո թեզիս ղեկավարը ինձնից հրաժարվեց, տենց ղեկավարս փոխվեց գնացի դիպլոմիս ղեկավարի մոտ։ Գրածս էնքան խառն ա ինչ-որ տեքստ ա իբր ծանրաբեռնված ցանցերի մասին։ Դե պաշտպանությունն էլ զումով էր (վիրուս ա բան ա)։
Սա էլ շատ թեզս
աաա էս ինչ երկաաար վերնագիր ա
Այս թեզի համար մի հատ էլ շաաաատ թույն ծրագիր եմ գրել GoLang -ով ու vue.js -ով ։)
Wednesday, September 2, 2020
Վերականգնում եմ բլոգս
Այսօր հասկացել եմ ինտերնետից արդյունավետ օգտվելու ձեւը։
Ես ունեմ խոսելու կարիք, բայց շատ մարդիկ չկան, որ պատրաստ են լսել ինձ, ովքեր էլ որ կան շուտ հոգնում են ինձնից։ Այս տեսանյութում «Why so Many People Want to Be Writers» լավ պատմում ա դրա մասին։ Ինտերնետում գրելը ինչ-որ տարբերակ ա, ու շատ դեպքերում լացելու միակ ձեւը, հույսով, թե ինչ-որ վերացական մարդիկ կկարդան գրածդ ու քեզ կհասկանան ու կգրկեն ու տաքուկ կլինի ու էլ վատ չի լինի։ Դե սուտ ա, բայց գրելը օգնում ա։ Ես երեք տեղ ունեմ գրելու
1. ֆեյսբուքը
2. վկոնտակտեն
3. սոց. ցանց, որի սերվեռը մի ծրագրավորողի տանն ա դրած
Ֆեյսբուքում հիմնականում լինկեր եմ գցում՝ երգեր կամ տենց բաներ, շատ մարդիկ կան իրական կյանքից ու ես ազատ չեմ զգում այնտեղ գրելով։
Կանտակտում գրում եմ շատ անձնական բաներ, էդ էջը 2 - 3 հոգու ա հասանելի մնացածի համար փակ ա։
Երրորդ կայքը իմ ամենասիրածն ա, այնտեղ այդ ծրագրավորողի ծանոթներն են, իսկ ես միանկապ մեկն եմ որ մեյլով խնդրեցի ծրագրավորողին որ ինձ էլ թողնի կայքում գրանցվել։ Գրանցումը փակ ա՝ մոտիկների համար ա, ու ֆեյսբուքի նման սոց. ցանց չի։ Դա ինչ-որ միջին տեղ ա երբ ուզում եմ բաց գրել, բայց չեմ էլ կարողանում ֆեյսբուքում գրել, այդ կայքում եմ գրում։
«փորձում եմ հասկանալ՝ ինչ ա կատարուում»
Սա մի օգտատիրոջ բիո ա, իմ տեսած ամենահանճարեղ բիոն ա, բոլոր տեղերում աշխատում ա՝ կյանքի իմաստից սկսած մինչ ամենակենցաղային ոլորտները։ Ցույց ա տալիս, որ հեղինակը ձգտում ա գիտակցված լինել բոլոր հարցերում։ Հենց էդ ա դժբախտ չլինելու միակ տարբերակը՝ իրականությունից չկտրվելը։
Այսօր մի ստատուս էր գրել, ուզում էի լայք դնել։ Իմ դեպքում լայք դնելը հեշտ չի լինում․ սկզբում մտնում եմ էդ մարդու էջը, նորից կարդում բիոն, հին պոստերը տրամադրվում ու լայքի կոճակը սեղմում։ Մտա իր էջ ու նկատեցի, որ ինձ էլ չի հետեւում։ Շատ տխուր էր․ էն մարդկանցից էր ում վիրտուալ ընկերությունը (թեկուզ առանց իրար հետ գրվելու) ինձ շատ հաճելի էր։
Ես հասկանում եմ պատճառը, վերջերս շատ էի այնտեղ գրում իմ անձնական խնդիրներից, որ մենակ եմ, սեռաքաղցած ու նման բաներ։ Բնական ա մարդկանց դա դուր չէր գա։ Այնտեղ հարուստ այթիշնիկներ են, հարուստների երեխաներ կամ տարբեր արվեստագետներ ու գիտնականներ մոտ մի 80-90 հոգի կլինեն։ Իրանք վեհ բաներով են զբաղվում ու իմ ֆիզիկական մակարդակի «մանր» խնդիրների մասին չեն ուզենա իմանալ։ Շատ անգամ այնտեղ գրելով կասկածում էի արժի գրել թե չէ, հիմա վերջնական հասկացա, որ պետք չի․ ես ուղղակի գրելու տեղ չունեի, բայց էդ մանթոյի պահին հիշեցի բլոգիս մասին։
Ճիշտը հենց ստեղ գրելն ա, իսկ էն մյուս կայքում շատ քիչ բան կգրեմ հազարից մեկ, որ անծանոթ մարդկանց չզզվացնեմ։ Ստեղի հղումը կդնեմ սոց․ ցանցերում ով ուզենա (ոչ մեկ) կարա նայի բլոգս ու ոչ մի պարտադրանք չի լինի իմ գրածները կարդալու հետեւաբար ինձ վիրտուալ մերժելու առիթ էլ չի լինի։
OSI մոդելը ունիվերսալ ճշմարտություն ա՝ ամեն ինչը պիտի իրա տեղում լինի՝ շերտերը պետք չի խառնել։
Subscribe to:
Posts (Atom)